Def Jam Records Music Label

Szybkie fakty

• Co: Hip-hopowa wytwórnia Def Jam Recordings, część Island Def Jam Music Group
• Gdzie: Siedziba główna znajduje się w Nowym Jorku w Nowym Jorku
• Założony: 1984
• Założony przez: Rick Rubin i Russell Simmons (zobacz więcej szczegółów poniżej)

Założenie Def Jam Recordings

Def Jam Recordings został pierwotnie założony przez Ricka Rubina w 1983 roku w jego akademiku w New York University, by wydać singiel zespołu Hose (grupa punkowa). DJ Jazzy Jay przedstawił Rubina Russellowi Simmonsowi, który szybko stał się partnerem Rubin's Def Jam.

Wraz z Simmons, Def Jam Recordings wydało singiel T La Rock i DJ Jazzy Jay „It's Yours”, pierwszy singiel z logo Def Jam. Jako taki, Simmons jest uznawany za współzałożyciela.

Pierwsze wydawnictwa z logo Def Jam i numerem katalogowym ukazały się w 1984 roku: „I Need a Beat” LL Cool J i „Rock Hard” Beastie Boys.

Pierwsza umowa dystrybucyjna i OBR

Pierwsze single Def Jam zwróciły na siebie uwagę, pozwalając wytwórni na podpisanie znaczącej umowy dystrybucyjnej z wytwórnią Columbia Records (w tym czasie spółka zależna CBS Records, która została następnie zakupiona przez Sony). Klasyczne „Radio” LL Cool J, wydane w 1985 roku, było pierwszym wydaniem Def Jam, które otrzymało główną dystrybucję wytwórni i było ich pierwszym pełnometrażowym albumem.

Mniej więcej w tym czasie Def Jam próbował dostać się do biznesu R&B, zakładając wytwórnię OBR, aby zaspokoić potrzeby artystów R&B. Mieli przebój „The Rain” Orana „Juice” Jonesa, ale wkrótce potem wytwórnia spasowała.

Zróżnicowane dźwięki i rosnący sukces

W latach 80. sukces Def Jam stale rósł. Lata 80. oznaczały przejście hip-hopu z podziemia do głównego nurtu, a Def Jam odegrał kluczową rolę w tym gatunku. W latach 80. wytwórnia nie była jednak wyłącznie wytwórnią hip-hopową. Jednym z ich największych podpisów dekady była grupa metalowa Slayer.

Def Jam osiągnął jeden ze swoich największych sukcesów dekady - i stał się przedmiotem wielu kontrowersji - kiedy podpisali Public Enemy pod koniec dekady.

Rubin vs. Cohen

W latach 80-tych toczyła się walka o władzę za kulisami Def Jam pomiędzy założycielem Rickiem Rubinem i Lyorem Cohenem, który pracował z Simmonsiem, który zarządzał Run D.M.C. W 1988 r. Cohen otrzymał rolę prezesa Def Jam. Rubin opuścił wytwórnię i założył Def American Records, która wkrótce została przemianowana na American Records.

Rush Associated Labels and Financial Troubles

Cohen i Simmons założyli Rush Associated Labels (RAL) na początku lat 90-tych jako grupa parasolowa dla kilku różnych wytwórni, w tym Def Jam. Nowe przedsięwzięcia biznesowe okazały się kosztowne. Def Jam miał kilka wydań multiplatynowych na początku lat 90., w tym wydawnictwa ONYX i EPMD, ale do 1992 r. Nadal borykały się z poważnymi problemami finansowymi.

Na granicy bankructwa Def Jam został zwolniony, gdy Polygram Records nabyło 50 procent etykiety. Polygram ostatecznie zyskał silną kontrolę, kupując kolejne 9,8 procent firmy. „Regulate … The G Funk Era” Warrena G okazał się sukcesem sprzedażowym i pomógł wytwórni odzyskać finansowo.

RAL do Def Jam Music Group i Island Def Jam

W 1995 r. RAL został przemianowany na Def Jam Music Group. Sprzedaż była dobra dla wytwórni w tym czasie, dzięki wydaniom LL Cool J i Foxy Brown. Def Jam znalazł się pod parasolem Universal Music Group, kiedy Polygram został wykupiony przez Seagrams, oddział Universal. Universal połączył swoją wytwórnię Island, tworząc Island Def Jam. Universal wykupił Simmonsa za 100 milionów dolarów.

W tym czasie Simmons oddalił się od wytwórni, ale Cohen pozostał. Def Jam uruchomił kilka nowych przedsięwzięć w tym okresie, w tym Def Jam South. Rozprowadzili także Murder Inc. Records, co spowodowało, że Cohen miał kłopoty prawne.

Walka o władzę w 2000 roku

Def Jam Germany został uruchomiony w 2000 roku przez Cohena, aby rozszerzyć profil wytwórni na arenie międzynarodowej. Problem pojawił się w Cohen w 2003 r., Kiedy to Murder Inc. Records został zbadany pod kątem prania pieniędzy. Cohen bronił etykiety, a śledztwo doprowadziło do nalotu na budynek Def Jam. Mniej więcej w tym samym czasie Cohen opuścił wytwórnię Warner Music Group.

Antonio L.A. Reid przejął Def Jam po odejściu Cohena. Reid i Cohen walczyli o kontrakt Jay-Z, a żeby zdobyć artystę, Reid został Jay-Z prezesem Def Jam. Własna wytwórnia Jay-Z Roc-a-Fella została już kupiona przez Def Jam. Kontrakt prezydencki Jay-Z wygasł w 2007 roku i nie został przedłużony, pozostawiając Reidowi powrót do roli lidera.

Od czasu wygaśnięcia kontraktu Jay-Z, wytwórnia ta była kilkoma innymi osobami. Z Reidem przejmującym władzę natychmiast po Jay-Z, a następnie w 2012 roku, kiedy byłym prezesem został były dyrektor Warner Bros. Records Joie Manda.