Zasady dotyczące homoseksualistów w wojsku amerykańskim

W całej swojej historii wojsko USA miało niespójną politykę, jeśli chodzi o gejów w wojsku. Przed II wojną światową nie było żadnej pisemnej polityki zakazującej homoseksualistom służenia, chociaż sodomia była uważana za przestępstwo przez prawo wojskowe (UCMJ) od czasów wojny o niepodległość.

Polityka homoseksualizmu w wojnie koreańskiej i wojnie w Wietnamie

Podczas II wojny światowej, wojny koreańskiej i wojny w Wietnamie wojsko określiło homoseksualizm jako wadę psychiczną i oficjalnie zabroniło homoseksualistom posługiwać się na podstawie kryteriów medycznych. Jednakże, gdy potrzeby personalne wzrosły z powodu walki, wojsko rozwinęło nawyk łagodzenia kryteriów przesiewowych. Wielu homoseksualnych mężczyzn i kobiet było honorowo obsługiwanych podczas tych konfliktów. Niestety te okresy były krótkotrwałe. Gdy tylko zmniejszyło się zapotrzebowanie na personel bojowy, wojsko mimowolnie ich rozładowało.

1982 - Kompletny zakaz homoseksualistów w wojsku

Dopiero w 1982 r. Departament Obrony oficjalnie napisał, że „homoseksualizm był niezgodny ze służbą wojskową”, kiedy opublikowali dyrektywę DOD, w której stwierdzili, że. Zgodnie z raportem Biura Rachunkowego Rządu z 1992 r. Prawie 17 000 mężczyzn i kobiet zostało zwolnionych na mocy tej nowej dyrektywy w latach 80-tych.

Narodziny „Nie pytaj, nie mów” 1993

Pod koniec lat osiemdziesiątych odwrócenie polityki wojskowej stało się priorytetem dla zwolenników praw obywatelskich gejów i lesbijek. Kilku lesbijek i gejów męskich członków wojska wyszło publicznie i energicznie zakwestionowało ich zwolnienia przez system prawny. Na początku 1993 r. Okazało się, że zakaz wojskowy dla personelu gejowskiego wkrótce zostanie obalony.

Prezydent Clinton ogłosił, że zamierza dotrzymać obietnicy kampanii, eliminując dyskryminację wojskową opartą na orientacji seksualnej. Ale to nie pasowało do Kongresu kontrolowanego przez Republikanów. Przywódcy Kongresu grozili uchwaleniem ustawodawstwa, które uniemożliwiłoby homoseksualistom służenie, gdyby Clinton wydał zarządzenie zmieniające politykę.

Po długiej debacie publicznej i przesłuchaniach w Kongresie prezydent i senator Sam Nunn, przewodniczący Senackiej Komisji ds. Służb Zbrojnych, osiągnął kompromis, który nazwali „Nie pytaj, nie mów, nie dążyć”. Zgodnie z jego warunkami personel wojskowy nie zostanie zapytany o orientację seksualną i nie zostanie zwolniony po prostu za bycie gejem. Jednak stosunki seksualne lub pokazywanie romantycznych uwertur z członkami tej samej płci lub informowanie kogokolwiek o ich orientacji seksualnej jest uważane za „zachowanie homoseksualne” w ramach polityki i stanowi podstawę do niezamierzonego zwolnienia.

Było to znane jako prawo „Nie pytaj, nie mów” i stało się polityką Departamentu Obrony.

Zmiana czasów dla społeczeństwa i wojska

W tym czasie większość przywódców wojskowych i młodych żołnierzy (którzy zostali zmuszeni do życia w koszarach ze współlokatorem) przyjęli konserwatywny pogląd na temat umożliwienia gejom otwartej służby wojskowej. Ale postawy społeczeństwa zmieniły się przez następne dwie dekady. Do 2010 r. Większość młodszych rekrutów (tych, którzy muszą mieszkać w koszarach) dzisiaj nie widziała nic złego w homoseksualizmie i nie przejmowałaby się służeniem z tymi, których znają jako geje.

Uchylenie Nie pytaj nie mów 2010

W grudniu 2010 r. Izba i Senat głosowały za uchyleniem i nadmiernym obaleniem polityki znanej jako „nie pytaj, nie mów”. Prezydent Obama następnie podpisał go 22 grudnia 2010 r. Naród zdecydował, że do 20 września 2011 r. Homoseksualiści nie będą się już obawiać uwolnienia od wojska, przyznając się do swoich preferencji seksualnych. Homoseksualiści mają swobodę jawnego służenia w siłach zbrojnych.

Ponad 13 000 żołnierzy i kobiet zostało zwolnionych za bycie gejem, podczas gdy polityka „nie pytaj, nie mów” obowiązywała. Uchylenie skłoniło wielu do wypróbowania i ponownego zarejestrowania. Wielu mężczyzn i kobiet, którzy służyli, wyszło z szafy na różne media. Pojawiło się wiele organizacji i grup wspierających gejowskich i lesbijskich członków wojska, a nawet zorganizowali oficjalne spotkania publiczne z wojskiem.

Uznanie małżeństw osób tej samej płci

W następstwie orzeczenia Sądu Najwyższego, który uchylił ustawę o obronie małżeństwa w 2013 r., Departament Obrony ogłosił, że rozszerzy świadczenia małżeńskie i rodzinne na małżeństwa osób tej samej płci, które byłyby takie same jak w przypadku tradycyjnych małżeństw.

Uchylone przepisy dotyczące osób transpłciowych 2016

Kolejna granica została przekroczona, gdy zakaz służby przez osoby transpłciowe w wojsku został zniesiony 1 lipca 2016 r. Chociaż w obecnej administracji w 2017 r. Prezydent stwierdził, że jego celem jest niedopuszczenie, by transgenderowi mężczyźni i kobiety mogli służyć w wojsku. Departament Obrony nie zmienił jeszcze polityki dotyczącej proponowanego zakazu.

W wielu kontrowersyjnych kwestiach publicznych wojsko jest w czołówce społeczeństwa w historii. Od kobiet służących w rolach bojowych, segregacji i praw obywatelskich, po umożliwienie społeczności LGBT w jej szeregach, wojsko zazwyczaj wyprzedza amerykańskie społeczeństwo o 10-20 lat, by rozwiać pewne uprzedzenia. Może nie jest to idealny system w 100% przypadków, ale przekrój społeczeństwa, które jest wojskiem w Stanach Zjednoczonych, jest bardziej pobłażliwy i wyrozumiały niż reszta świata w pewnych kontrowersyjnych sprawach.